ردیابی زمان از طریق ابزارهای مکانیکی یا دیگر وسایل نقلیه بیش از 5500 سال پیش در مصر باستان و سومر ، منطقه جنوبی بین النهرین باستان ظاهر شد که امروزه به عنوان زادگاه تمدن مدرن شناخته می شود. با هزاران سال سنت در ساخت انواع ساعتهای آفتابی ، ساعتهای شنی و ساعتهای آبی ، دانش این دستگاهها به سرعت در سراسر دریای مدیترانه گسترش یافت و امپراتوریهای یونانی ، رومی و ایرانی را قادر ساخت که آنها را بپذیرند و موج پیشرفتهای خود را آغاز کنند. با گذشت قرنها ، زمان با ساعت شمعی ، ساعتهای بخور ، ساعتهای چراغ روغن ، ساعتهای چرخ دنده ساده ، ساعتهای نجومی اندازه گیری شد ، همه تا ظهور اولین دستگاههای مدرن در قرن 15 و 16.

ساعت های آفتابی در حدود هزاره چهارم قبل از میلاد در مصر باستان ظاهر شده بود ، که اولین ابلیسک شناخته شده در حدود 3500 قبل از میلاد ساخته شده بود. با توجه به اینکه خورشید خدای اصلی آنها بود ، اندازه گیری سایه خورشید در آن زمان مورد توجه بسیاری قرار گرفت. برای سنجش زمان به راحتی ، مصری ها روز را به 10 قسمت مساوی تقسیم کردند ، 4 قسمت دیگر به ساعات گرگ و میش در سپیده دم و غروب اختصاص داشت. مجموعه ای از نشانگرها روی زمین به مصری ها این امکان را می دهد تا به راحتی زمان را ردیابی کرده و حتی بدانند در کدام فصل از سال هستند. البته ساعت های آفتابی در هوای ابری یا شب کاملاً بی تاثیر بودند. برای این منظور ، روشهای جدیدی برای اندازه گیری زمان ابداع شد.

یونانیان و رومیان باستان توجه بیشتری به توسعه ساعت های آبی معطوف کردند ، که تا سال 325 قبل از میلاد از دقت بسیار بالاتری نسبت به مراحل اولیه خود برخوردار بودند. جریان آب در دستگاه های clepsydrae عقربه های ساعت را حرکت داد و به همه این امکان را داد تا به راحتی زمان را اندازه گیری کرده و از آن به عنوان ساعت زنگ دار استفاده کنند (اولین ساعت زنگ دار مبتنی بر آب توسط افلاطون ایجاد شد). حتی با پیشرفتهای فراوان در این زمینه ، ساعتهای آفتابی در طول عمر امپراتوریهای یونان و روم محبوبیت خود را حفظ کردند. بزرگترین ساعت آفتابی زمانهای قدیم توسط امپراتور آگوستوس دردهه  قبل از میلاد ساخته شد و از گرانیت قرمز 30 متری Obelisk Montecitorio استفاده می کرد که از هلیوپولیس  به روم وارد شده بود.

پس از سقوط امپراتوری روم ، پالایش ساعت های آب در ایران و چین ادامه یافت ، معروف ترین و پیچیده ترین ساعت آبی آن زمان توسط مهندس مسلمان الجزاری در 1206 ایجاد شد. در قرن ششم ، چین از شمع استفاده کرد. و ساعتهای بخور ، که به آرامی به غرب گسترش یافت ، سرانجام در قرن 13 به خاورمیانه و اروپا رسید. در آن زمان ، چین با معرفی ساعت های نجومی پیشرفت کرد. سو سونگ چینی یک ساعت نجومی آب محور ایجاد کرد ، و این دانش در بسیاری از شهرهای قرن دوازدهم در ایران ، به ویژه ساعت قلعه الجزری در 1206 وجود داشت.

( خرید ساعت مچی مردانه)

.

گسترش تجارت کشتی در اروپا و افزایش روزافزون قایقرانی در دریاهای آزاد نیاز به داشتن وسایل اندازه گیری زمان قابل اعتماد و دقیق را به همراه داشتبسیاری از دستگاههای آفتابی که در ایران طراحی شده اند ، جزء لاینفک هر کشتی ای است که می خواهد دور از دید ساحل حرکت کند. از قرن پانزدهم به بعد ، ساعتهای آفتابی معتبر و دقیق نه تنها در دریا ، بلکه در صنعت ، کلیساها ، آشپزی و غیره نیز بسیار محبوب شدند.

.( خرید اینترنتی ساعت مچی) 

در قرن شانزدهم ، دستگاه های مکانیکی راه خود را در آزمایشگاه های صنعتی پیدا کردند و دستگاه های اندازه گیری زمان بر اساس پاندول ها و چشمه ها در سراسر اروپا ظاهر شد و عصر جدیدی را برای اندازه گیری زمان قابل اعتماد و دقیق ایجاد کرد. با گذشت قرن ها ، طراحی آنها پیشرفته تر شد ، ساختار آنها کوچکتر شد و در قرن نوزدهم ساعت های جیبی ، رومیزی و دیواری مکانیکی در سراسر جهان معمول شد. امروزه ، هنگامی که دستگاه های دیجیتالی را می توان در هر گوشه از تمدن ما یافت ، اندازه گیری زمان سرانجام در دسترس همه قرار گرفت.

( خرید ساعت مچی زنانه)